Het lijkt me goed om mezelf eens echt voor te stellen. Massagepraktijk Aylin bestaat nu ruim een jaar en het afgelopen jaar zijn er tientallen cliënten langsgeweest voor een massagebehandeling. Voorafgaande aan de behandeling houden we eerst een intakegesprek en in zo’n gesprek vertellen mensen soms best persoonlijke informatie. Daarom vind ik het niet meer dan fair dat ik nu ook iets over mijzelf deel en dus geef ik je met deze nieuwe blog een kijkje in mijn wereld, mijn ontwikkelingen van de afgelopen tijd en mijn gedachten.
Wie ben ik?
Ik ben masseur (massagetherapeut in spé), ondernemer en samen met mijn man manager van ons gezin. Dat klinkt zakelijk maar in het echt ben ik echt een familiemens en in het algemeen sowieso een mensenmens. Mijn leven is hectisch, daardoor wel ontzettend gevarieerd, precies zoals ik het wil. Doordat ik eigen ondernemer ben, heb ik nu ook de vrijheid om zelf keuzes te maken, maar daar horen uiteraard ook de verantwoordelijkheden en de risico’s bij. Toch zou ik nu niet anders meer willen. Ik heb zo’n 2 jaar geleden eindelijk de baan gevonden die mij echt past, naast die andere functie die ik zo graag vervul, namelijk het moeder zijn. En nu doe ik op mijn vakgebied alleen nog maar de dingen die ik echt leuk en interessant vind. Yeey, dit klinkt allemaal heppy peppy maar uiteraard heb ik ook nog steeds, net als iedereen, mijn mindere dagen. En er is een tijd geweest dat ik maar doormodderde, vooral op loopbaangebied, zonder te weten waar ik over 2 of 5 jaar wilde zijn met mijn werk.
Hoe zag het leven er 2 à 3 jaar geleden uit?
Ik had een goede baan, financiële zekerheid en dat was belangrijk ongeacht of ik mijn werk leuk vond. Er moesten mondjes gevoed worden en vaste lasten betaald worden. Ik gunde mezelf geen ruimte om na te denken over een eventuele loopbaanswitch. Mijn wereld draaide vooral om mijn kids. “Hun geluk is belangrijker dan dat van mij”, vond en vind ik zoals vele andere ouders met mij. En toch…op een gegeven moment kwam het besef: als ik als moeder niet zelf het geluk opzoek, hoe krijgen mijn zoon en dochtertje dan mee hoe ze geluk moeten nastreven? Ik en mijn man moeten het goede voorbeeld geven. Sowieso is mijn man een betere levengenieter dan ik en kan hij dingen sneller los laten. Dus het goede voorbeeld krijgen ze al van hem mee, maar ik moet ook meedoen. Gelukkig willen zijn voor mezelf en mijn gezin is in het kort uiteindelijk de reden geweest dat ik een carrière switch heb gemaakt.
Hoe is die carrière switch tot stand gekomen?
Het ging niet helemaal vrijwillig van de ene op de andere dag. Ik stevende eind 2014 af op een burn-out. Als ik niet op tijd aan de noodrem op mijn toenmalige werk had getrokken, was ik onvermijdelijk dat ravijn ingestort. Mijn dochtertje is geboren in april 2014 en huilde veel, was ’s nachts ook vaak uren wakker. Tegen de tijd dat het zwangerschapsverlof op was en ik weer aan het werk moest, had ik al heel wat slaaptekort opgelopen. Maar het beloofde er niet minder op te worden. Drie maanden lang ging ik nog 4 dagen in de week naar mijn werk (ik had een baan met een pittige werkdruk en waarbij veel concentratievermogen nodig is) en uiteindelijk was ik net een zombie. Ik begreep toen pas hoe belangrijk slaap is voor je lijf! Dé druppel was één van mijn wekelijkse fietsritten van huis naar werk, ik had 8 km lang forse tegenwind en ik was uitgeput tegen de tijd dat ik bij mijn werk was gearriveerd. Dit fietsritje voelde zo als mijn leven op dat moment; alles ging met zoveel tegenwind voor mijn gevoel. Die dag maakte ik meteen een afspraak met Personeelszaken. En toen ging het balletje rollen. Ik had gelukkig een hele fijne werkgever, ik kreeg een personal coach aangewezen en zij liet mij inzien dat er knopen doorgehakt moesten worden.
Knopen doorhakken..welke precies?
Ten eerste inzien dat ik het werk dat ik deed prima kon doen, maar dat het mogelijk minder geschikt was voor mij. Ja maar..als ik dat toegaf, wat moest ik dan doen? Ik had in die periode al wel bedacht dat ik als hobby iets van een massagecursus wilde volgen, zodat ik meer in contact kon komen met mijn gevoel en lichaam in plaats van steeds zo in mijn hoofd te zitten. Hoe zou een baan eruitzien die wel goed bij mij past? In elk geval een baan in de dienstverlening, waarbij ik veel meer en directer met en voor mensen zou werken. Maar goed, waar? In welke functie? Weer een heel nieuwe opleiding? En als ik mijn baan met al mijn financiële zekerheid moest opgeven voor een onzeker leven..dat kon toch niet?! Mijn coach noemde al mijn argumenten “kapstokjes” smoesjes om maar niet de stap te wagen naar een gelukkiger leven. “Wil jij wel écht veranderen?” vroeg ze mij streng. Ik kon haar toen wel schieten! Maar één nachtje slapen en een goed gesprek met mijn man zorgde ervoor dat ik durfde te dromen over een andere baan dan dat ik toen had. En toen mijn dromen in mijn gedachten steeds meer vorm begonnen te krijgen, was er geen weg meer terug. In wezen heeft mijn dochter ervoor gezorgd dat ik het licht heb gezien. Als ik niet door haar als een slaapgebrekkige zombie had rondgelopen, dan deed ik nu misschien nog steeds werk waar mijn talenten niet echt in uitkomen! Ik heb geen dag spijt gehad van mijn besluit. Ik geef toe, ik vind het pittig als zelfstandige, maar elk verdiende euro voelt ook als echt verdiend. Bovendien haal ik zoveel voldoening uit mijn huidige werk, dat zou ik voor geen goud willen opgeven!
Wil je ook graag kennismaken met (de massages van) Massagepraktijk Aylin? Maak dan makkelijk en snel een afspraak via ons online boekingssysteem of bel of mail ons! Tot snel!
Lieve Perihan, wat fijn dat deze carriereswitch je het geluk heeft gebracht waar je naar op zoek was. Je beschrijft heel mooi de stappen die je daarin hebt gezet. Je moet eerst inzien dat het roer om moet wil je je geluk vinden. En daarvoor moet je eerst uit je
comfortzone, je zekerheden loslaten terwijl je nog helemaal niet weet waar het op uit gaat draaien. Daar is moed voor nodig. Jij hebt die stap gezet en ben het diepe in gedoken. Petje af. Ik vind het mooi te lezen dat je zo in je element bent. Goed dat je dit wilt delen. Succes met je vervolgstappen.
Hoi Gré,
Dank je voor je reactie! Ik kan nu achteraf goed zien wat de stappen zijn geweest en hoe het uiteindelijk voor me heeft uitgepakt. Toen ik er middenin zat was het veel moeilijker te overzien. En het is misschien een moedige stap geweest, het heeft in het begin voor veel gepieker gezorgd en de gedachte:”waarom gebeurt mij dit nou?” schoot vaak door mijn hoofd. Maar het is echt een goede beslissing geweest en ik ben ook echt dankbaar dat ik een begripvolle werkgever én partner had. Dat heeft de knoop doorhakken zeker makkelijker gemaakt ????
Wat mooi verteld Perihan. Vooral de zin dat je dochtertje je het licht liet zien. Haar mooie naam is dus geen toeval!
Dank je Lydia! Ja inderdaad. Eigenlijk realiseerde ik me pas echt tijdens het schrijven van mijn blog dat ze ook mij verlichting heeft gebracht en dat ze daarmee haar naam eer doet. En dan te bedenken dat ik mijn praktijk naar haar vernoemd heb vanwege de betekenis van haar naam ????. Eigenlijk allemaal heel toevallig….of voorbestemd!????