Ik ben weer een bijzondere ervaring rijker! Vorige week vrijdag heb ik met een paar collega studenten van mijn opleiding Integrale Lichaamsmassagetherapie de hele dag cliënten en medewerkers mogen masseren bij GGZ-instelling Inforsa aan de Vlaardingenlaan in Amsterdam. Het is een instelling voor volwassenen die een ernstige psychiatrische aandoening en/ of verslaving hebben. De massagedag stond in het teken van de “Break week”. Een week waarin zowel medewerkers als cliënten in het zonnetje worden gezet.
Ik vond het in de dagen voor de massagedag best spannend. Hoe zouden de cliënten reageren? Zouden we nog vreemde situaties meemaken? Konden cliënten agressief worden? Mijn collega-studiegenootje die hier werkt en deze massagedag voor ons had geregeld, verzekerde ons vooraf dat alleen cliënten die stabiel genoeg waren op onze tafel kwamen liggen. Dat werkte geruststellend. Op de dag zelf was ik vooral nieuwsgierig naar wat de dag zou brengen en ik was me er vooral van bewust wat een unieke ervaring dit zou worden. Wij hier, als vrijwilligers, die deze mensen mochten masseren, dat had ik een jaar geleden toch niet kunnen bedenken!
Die ochtend aangekomen met mijn zware massagetafel en toebehoren, kreeg ik bij de receptie een setje sleutels en een pieper-look-a-like. Zo één met een rode knop. “Mocht er iets gebeuren, die knop iets langer dan 1 seconde ingedrukt houden en dan komt er assistentie”, wist de receptionist mij te vertellen. Hm oke toch voorzorgsmaatregelen…nou ja maar goed dat die er zijn, just in case.
Maar die “pieper” bleek uiteindelijk natuurlijk helemaal niet nodig te zijn. Ik heb fantastische mensen op mijn tafel gehad. Wat me raakte was de kwetsbaarheid, elke keer weer. De cliënten die eerst wat onwennig een hand gaven en daarna mochten aangeven wat voor massage ze graag wilden ontvangen. De beleefdheid en volgzaamheid die ze tentoonspreidden. En dan liggen ze op de massagetafel, geheel overgeleverd aan mijn handen…en dan staan ze zichzelf toe te ontspannen en vallen ze soms zelfs in slaap. Ik voelde me toch wel vereerd, enigszins.
Deze mensen, veelal jonge mensen, hebben al zoveel ellende in hun leven meegemaakt (sommigen zelfs al bij geboorte dus bij voorbaat een streepje achter op de rest). Vooral één jongen blijft me bij. Hij had ontzettend veel spierspanning in zijn schouders door de vele spanningen in zijn leven in combinatie met middelengebruik. Zo had ik het nog niet eerder meegemaakt en ik kon helemaal los op zijn spieren in de schouders en nek. Hij reageerde traag op de dingen die ik tegen hem zei. Alsof hij tijd nodig had om de informatie te verwerken. Maar hij was zo beleefd en rustig. Hij was zichtbaar dankbaar na de massage en zei dat zijn schouders nu echt wel een stuk losser aanvoelden. Hij zei zelf dat hij veel spanningen had en: “tja spanning gaat toch vaak in de schouders zitten, toch? “. Ik dacht echt: “potverdorie jammer zeg van deze gast! Gast, word eens wakker! Jij kan, als je wil, nu nog wat maken van je leven! Je bent nog jong, je moet alleen heel hard en heel gauw wakker worden en je leven 180 graden omdraaien”… Maar ik weet natuurlijk niets van zijn achtergrond en ik weet ook niet in hoeverre hij “beschadigd” is.
Maar er is sowieso een lichtpuntje in de duisternis…al deze mensen hebben ZELF aangegeven een massage te willen ontvangen. Ze mochten zich vrijwillig opgeven…hieruit concludeer ik voorzichtig dat ze zichzelf en hun lichaam, ondanks hun worstelingen in het leven, rust en ontspanning gunnen. Ik vind dat een hoopvolle gedachte. Het gaf bovendien veel voldoening om te zien hoe ze uit de massage kwamen. Zoals ik mensen eigenlijk altijd uit een massage zie komen: licht verdwaasd, opgelucht, even weer op aarde moeten landen, dankbaar voor het momentje rust en aandacht. Massage maakt echt wat los, letterlijk en figuurlijk. Ik zelf kijk terug op een zeer bijzondere dag, die ik niet snel zal vergeten. Ik merkte aan het einde van de dag dat er toch wel spanning in mijn lichaam was opgebouwd. Ik was zelf toe aan een massage! Ik was ook best moe, van alle opgedane indrukken. Maar ik ging met een voldaan gevoel naar huis. Deze ervaring is in the pocket!